sábado, 19 de janeiro de 2019

CORES DE OUTUBRO

O azul traduz a beleza do céu com suas nuvens de algodão branco;
O silêncio da minh'alma chora em pranto cinzento;
Mas eu agradeço terno e eterno pelo fadiga dos fados a serem cantados em campos verdes;
E sereno vejo a partida no assobio dos rouxinóis em cores;
Sinto-me profundamente triste nesta tarde de outono;
Depois, ao adentrar na noite, uma solidão negra me consome!
Sinto-me só e triste, vazio por alguns momentos;
Feliz pela tua presença...
Sérgio Gaiafi
                                                      
 "Blue traduce a beleza do ceo coas súas nubes de algodón branco;
   O silencio da miña alma chora gris chorando;
   Pero agradezo e eterno polo cansazo dos fados que se canta en campos verdes;
    Vexo con calma a saída no silbato dos ruiseñores de cor;

Eu me sinto profundamente triste esta tarde de outono;

Entón, cando entre a noite, unha soidade negra me consume!

Eu me sinto solitario e triste, baleiro por uns momentos;

Feliz pola túa presenza ...! "





"Blue translates the beauty of the sky with its white cotton clouds;

The silence of my soul cries in gray weeping;

But I thank tender and eternal for the fatigue of the fados to be sung in green fields;

I calmly see the departure in the whistle of the nightingales in color;

I feel deeply sad this autumn afternoon;

Then, as I enter the night, a black solitude consumes me!

I feel lonely and sad, empty for a few moments;

Happy for your presence ..."

Sem comentários:

Enviar um comentário