NOITE

Sempre me pregunto por que a noite non é só para durmir? O normal sería o resto do corpo e da mente, pero como dixo o poeta, "A noite é a nai dos pensamentos e o silencio achéganos todos os recordos do pasado, dos bos e dos malos momentos, do amor vivido e non vivido". . Amor desexado, amor cruel e especial, amor soñador e infeliz, amor perdido e querido, paz enterrada e nunca esquecido por quen prometen morrer por amor ... "
A noite lémbrame ás paixóns frustradas, o afogamento, as paixóns rexeitadas, a incomprensión, as paixóns tenras perdidas co paso do tempo. A noite trae o medo á fraxilidade humana, o medo á soidade, trae o frío dos corazóns atormentados e deshabitados.
O frío da noite lévanos a ler un libro, onde dentro, hai, nalgún lugar ... algunhas páxinas, algunhas suxestións, algunhas suxestións incluso do pasado ...
Noite tranquila con chuvia e estradas húmidas, melancolía detrás do reflexo das luces do asfalto, o escuro orballo do vaso, o desexo de calor, o abrazo amable, agarrando as mans para quentarme, o ollo inútilmente non nos di nada.
Se fai calor no verán, achéganos o cheiro das flores, o desexo de ver o ceo estrelado, as estrelas cambiantes, a lúa chea, o ascenso maxestuoso das nubes para purificar o luxo, amar, camiñar e respirar toda esta beleza circundante. A natureza de coñecer amigos cos que bailar e descubrir que mentres toda a vida é marabillosa, tan marabillosa, recordamos momentos vividos, momentos que a miúdo están divididos por problemas, persecucións, vitorias e historias que nos contan o oído. levándonos a bágoas seguidas de sorrisos, abrazos con tantas emocións que deixan marcas no corpo e no corazón.
Pero a noite deixa marcas nas caras dos que choraron demasiado, buscando un refuxio seguro para o abrigo, un corazón onde asentarse.
Cando o cansazo finalmente rematou e o noso corpo está inactivo, os soños chegan a nós e lémbrannos cousas que están inactivas na memoria, que gardamos alí porque non queremos recordalo ou sufrir, pero por que recordalo? Paga a pena soñar? Porque vives en soños, vides en previsión, vives en amor.

Lucía Gaiafi (In Memoriam)
Texto traduzido para o Galego