Ás veces empezo a mirar as estrelas e a lúa e intento frenéticamente medilas unha tras outra. Non podo, é impresionante e os meus ollos están cansados. Dormo, sorrí e admiro a cor escura do ceo e agora penso: suavemente para min: onde estás?
Sei que estás nas sombras que non vexo, pero estás preto, mírame e dálle ao cerebro a resposta de que nas imaxes borrosas están representados os recordos da túa alma sinxela, e logo estás na lúa presente, no outono. , novo, cheo de noite todos os días! Alba! Un almorzo bonito e florecente. E pola noite chega o fermoso crepúsculo que rodea o solpor en todos os momentos da miña vida, como o verán, a primavera, o outono e incluso o inverno, que sinto ...
Lembrade! Revive! Lembrade! ... momentos que hoxe foron marabillosos para nós e estamos nas estrelas porque recordo a túa viaxe para que algún día poida ir unha e outra vez ... comparar a música tocando en Sky Harp.
E cando deixe esta ilusión de ilusión atopareime nun fermoso xardín de flores que fará da miña vida unha canción elegante hoxe, unha canción que vive en paz comigo e cos demais. Quen son criaturas reais por un día que sempre se pode sentir en paz.
Sem comentários:
Enviar um comentário